Czym jest blackpill? Definicja i geneza
Blackpill co to? Wyjaśnienie kluczowych założeń
Blackpill to niezwykle pesymistyczny światopogląd, który wywodzi się z internetowych subkultur, w szczególności z kręgów określanych mianem „inceli”. Jego fundamentalnym założeniem jest przekonanie o decydującej i nieodwracalnej roli atrakcyjności fizycznej oraz genetycznych predyspozycji w osiągnięciu sukcesu w życiu, a zwłaszcza w sferze relacji międzyludzkich. Wyznawcy tej filozofii wierzą, że większość aspektów życia, od statusu społecznego po powodzenie romantyczne, jest z góry przesądzona przez czynniki biologiczne, na które jednostka nie ma wpływu. Jest to postawa fatalistyczna, zakładająca brak możliwości realnej zmiany swojej sytuacji życiowej, jeśli nie posiada się „dobrych genów” lub pożądanych cech fizycznych. W tym kontekście, blackpill jest często odbierany jako skrajny pesymizm dotyczący przyszłości i możliwości poprawy własnego losu.
Pochodzenie terminu: blackpill i jego znaczenie
Termin „blackpill” wywodzi się bezpośrednio z kultowego filmu „Matrix”. W świecie przedstawionym w filmie, Morfeusz oferuje Neo wybór między dwiema pigułkami: niebieską (blue pill) i czerwoną (red pill). Przyjęcie niebieskiej pigułki oznacza powrót do iluzorycznego, ale komfortowego świata symulacji, podczas gdy czerwona pigułka symbolizuje przebudzenie do bolesnej i często nieprzyjemnej prawdy o rzeczywistości. W kontekście filozofii internetowych, „blackpill” stanowi jeszcze głębsze zanurzenie w ten pesymistyczny nurt. Jeśli redpill oznacza świadomość pewnych mechanizmów społecznych i biologicznych, które mogą być trudne do zaakceptowania, to blackpill idzie o krok dalej, twierdząc, że te mechanizmy są niezmienne i absolutnie determinujące. Oznacza to odrzucenie nadziei na poprawę i akceptację stanu „przegrywa”, czyli osoby skazanej na porażkę z powodu swoich biologicznych uwarunkowań.
Główne założenia blackpillu
Determinizm biologiczny: wygląd i genetyka kluczem do sukcesu
Sercem filozofii blackpillu jest skrajny determinizm biologiczny. Wyznawcy tej ideologii wierzą, że sukces w życiu, a przede wszystkim w relacjach romantycznych, jest niemal w całości uzależniony od atrakcyjności fizycznej i jakości genów. Uważa się, że takie cechy jak wzrost, symetria twarzy, linia szczęki, struktura kości, a nawet wypadanie włosów, są kluczowymi czynnikami decydującymi o tym, jak jednostka jest postrzegana przez społeczeństwo, a w szczególności przez płeć przeciwną. Filozofia ta zakłada, że kobiety, kierując się głównie biologią, preferują wyłącznie najatrakcyjniejszych fizycznie mężczyzn, co jest często łączone z koncepcją hipergamii. W tym ujęciu, samorozwój, praca nad sobą, inteligencja czy cechy charakteru mają marginalne znaczenie, jeśli jednostka nie posiada pożądanych predyspozycji genetycznych. To przekonanie prowadzi do fatalizmu i poczucia beznadziei, ponieważ uważa się, że nie można zmienić swojego „kodu genetycznego”.
Pesymizm jako sposób postrzegania świata
Pesymizm w blackpillu nie jest jedynie chwilowym nastrojem, ale fundamentalnym sposobem postrzegania rzeczywistości. Wyznawcy tej filozofii widzą świat jako miejsce, w którym panuje brutalna konkurencja, a przetrwanie i sukces zależą od posiadania najlepszych genów. Uważają, że większość ludzi, a zwłaszcza kobiety, kieruje się wyłącznie powierzchownymi kryteriami, ignorując wartość wewnętrzną. To prowadzi do głębokiego rozczarowania i cynizmu wobec społeczeństwa i relacji międzyludzkich. Blackpill często wiąże się z przekonaniem, że kobiety są podludźmi lub że mężczyźni są skazani na samotność z powodu swojej niskiej atrakcyjności fizycznej. Ten skrajny pesymizm może prowadzić do wycofania się z życia społecznego, izolacji, a nawet do rozwoju zaburzeń takich jak depresja czy fobia społeczna. Świat postrzegany przez pryzmat blackpillu jest miejscem, gdzie szczęście jest zarezerwowane dla nielicznych, a większość skazana jest na porażkę.
Blackpill w kontekście relacji międzyludzkich
Nierówność płciowa i hipergamia w ujęciu blackpill
W filozofii blackpillu nierówność płciowa jest traktowana jako fundamentalny i niezmienny fakt biologiczny. Wyznawcy tej ideologii często powołują się na koncepcję hipergamii, twierdząc, że kobiety naturalnie dążą do partnerów o wyższym statusie społecznym, finansowym i przede wszystkim – genetycznym. Oznacza to, że kobiety rzekomo preferują mężczyzn z najwyższej półki atrakcyjności fizycznej, podczas gdy mężczyźni o niższej urodzie są skazani na marginalizację w świecie randek. Filozofia blackpillu zakłada, że kobiety są zdominowane przez biologię i poszukują partnerów o najwyższych parametrach genetycznych, co jest zbieżne z tym, że preferują one partnerów atrakcyjniejszych od siebie. Ten pogląd prowadzi do przekonania o głębokiej nierówności w dynamice relacji między płciami, gdzie kobiety mają rzekomo ogromną przewagę, a mężczyźni, którzy nie spełniają określonych kryteriów fizycznych, są praktycznie pozbawieni szans na znalezienie partnerki.
Wpływ blackpill na młodych mężczyzn i subkulturę inceli
Blackpill wywarł znaczący wpływ na młodych mężczyzn, którzy czują się wykluczeni lub sfrustrowani w sferze relacji międzyludzkich. Subkultura inceli (od ang. involuntary celibates – mimowolnych celibatariuszy) stanowi kolebkę tej ideologii. Osoby identyfikujące się z blackpillem często mają problemy społeczne, psychiczne (depresja, fobia społeczna) i życiowe (niski status, izolacja). Internet i media społecznościowe stały się platformą, na której te osoby dzielą się swoimi doświadczeniami, utwierdzając się nawzajem w swoich pesymistycznych przekonaniach. Popularność blackpillu wzrosła wraz z rozwojem aplikacji randkowych, takich jak Tinder, które zdaniem zwolenników tej ideologii, jeszcze bardziej uwypukliły znaczenie wyglądu. Przyjęcie blackpillu może prowadzić do intensywnej pracy nad wyglądem w nadziei na zmianę losu, lub przeciwnie – do nihilizmu i przekonania „it’s over”, czyli całkowitego poddania się i rezygnacji z prób. Często wiąże się to z tworzeniem stereotypów dotyczących wyglądu, takich jak wzrost (poniżej 180 cm), kształt szczęki czy gęstość włosów, które stają się wyznacznikami sukcesu lub porażki.
Krytyka i skutki przyjęcia blackpillu
Czy blackpill to racjonalizacja słabości?
Krytycy blackpillu często postrzegają tę filozofię jako racjonalizację słabości i lęków, a nie obiektywną prawdę o świecie. Zamiast szukać konstruktywnych rozwiązań swoich problemów, osoby przyjmujące blackpill skłaniają się ku fatalistycznemu przekonaniu o braku wpływu na własny los. Filozofia blackpillu jest często postrzegana jako przejaw słabości i pesymizmu, a nie siły woli czy obiektywnej analizy rzeczywistości. Badania psychologiczne i socjologiczne często podważają skrajny determinizm biologiczny blackpillu, wskazując na wagę cech takich jak życzliwość, oddanie, inteligencja, poczucie humoru czy umiejętności społeczne w budowaniu trwałych i satysfakcjonujących relacji. W ten sposób, zamiast motywować do pracy nad sobą, blackpill może prowadzić do defetyzmu i utrwalania negatywnych wzorców zachowań, które faktycznie utrudniają osiągnięcie sukcesu.
Blackpill vs redpill: gdzie leży prawda?
Porównanie blackpillu z redpillem ukazuje fundamentalne różnice w podejściu do rzeczywistości i możliwości zmiany. Podczas gdy redpill podkreśla świadomość mechanizmów społecznych i biologicznych, oferując jednocześnie ścieżkę samorozwoju i pracy nad sobą w celu poprawy swojej sytuacji, blackpill odrzuca możliwość samorozwoju i poprawy swojej sytuacji życiowej, jeśli nie posiada się dobrych genów. Redpill może być postrzegany jako próba zrozumienia i adaptacji do pewnych reguł gry, podczas gdy blackpill to kapitulacja przed nimi. Krytycy często wskazują, że blackpill jest toksyczną wersją redpillu, która prowadzi do izolacji, depresji, mizoginii i radykalizacji. Prawda, jak często bywa, prawdopodobnie leży pośrodku lub wymaga bardziej zniuansowanego spojrzenia, które uwzględnia zarówno czynniki biologiczne, jak i psychologiczne oraz społeczne. W przeciwieństwie do blackpillu, * Nietzsche krytykował ten rodzaj pesymizmu*, proponując zamiast tego afirmację życia i siłę woli. Podcasty i artykuły analizujące blackpill często opisują go jako „patologiczną grupę wsparcia”, która utwierdza uczestników w ich frustracjach, zamiast oferować realne rozwiązania.
Dodaj komentarz